Array
(
    [id] => 76
    [date] => 2017-09-29
    [doi] => 10.14691/CPPJ.22.2.219
    [title] => Przywiązanie do rodziców i rówieśników jako predyktor samooceny w okresie adolescencji
    [title_en] => ATTACHMENT TO PARENTS AND PEERS AS A PREDICTOR OF SELF-EVALUATION  IN THE PERIOD OF ADOLESCENCE
    [authors] => Hanna Liberska, Karolina Głogowska, Monika Deja
    [abstract] => 
Wyniki dotychczasowych badań wskazują, że poczucie bezpieczeństwa w relacji z opiekunem w niemowlęctwie, dzieciństwie i adolescencji jest związane z pozytywnym obrazem siebie, w tym wysokim poziomem samooceny i poczuciem własnej skuteczności (Arbona i Power, 2003; Thompson, 1999). Jednak w tym okresie życia świat społeczny wyraźnie powiększa się: pojawiają się nowe osoby odgrywające znaczącą rolę w zaspokajaniu ważnych potrzeb rozwojowych dziewcząt i chłopców – są to rówieśnicy. Zmiany rozwojowe procesów intelektualnych umożliwiają dokonywanie się coraz bardziej trafnych porównań własnej osoby z innymi, co jest warunkiem uzyskania adekwatnej samooceny. W badaniach własnych postawiono pytania dotyczące związków między przywiązaniem młodzieży do różnych obiektów przywiązania oraz o znaczenie tego przywiązania dla samooceny młodzieży. W badaniach wykorzystano kwestionariusz Inventory of Parent and Peer Attachment (IPPA), Skalę Samooceny Rosenberga i ankietę. W badaniu wzięło udział 431 adolescentów, uczniów szkół ponadgimnazjalnych w wieku od 16 do 18 lat. Rezultaty badań wskazują, że przywiązanie do rodziców i rówieśników jest predyktorem samooceny, jednak siła predykcji zależy od płci rodzica i adolescenta. 

    [abstract_en] => 
According to literature, the sense of security in the relation with the care giver in infancy, childhood and adolescence is correlated with a positive self-image, high level of self-esteem and a sense of self-effectiveness (Arbona, Power, 2003; Thompson, 1999). In the period of adolescence the social environment expands considerably because of the appearance of peers who play a significant role in satisfying vital needs of boys and girls. Developmental changes in intellectual processes permit making increasingly accurate comparisons with other people, which is the necessary condition for adequate self-evaluation. In the study reported in this paper the question considered was that on the relations between the attachment of adolescents to different objects of attachment and on the significance of this attachment for self-esteem. The study was performed on 431 adolescents, high school students, of 16 to 18 years of age, with the use of the Inventory of Parent and Peer Attachment (IPPA) questionnaire, Rosenberg Self-Esteem Scale and a survey. The results indicate that the attachment to parents and peers is a predictor of self-esteem, but the strength of prediction depends on the sex of the parent and the adolescent.

    [keywords] => Słowa kluczowe: adolescencja, przywiązanie, samoocena
    [keywords_en] => Key words: adolescence, attachment, self-esteem
    [file_path] => /files/articles/2016-22-przywizanie-do-rodzicw-i-rwienikw-jako-predyktor-samooceny-w-okresie-adolescencji.pdf
    [okladka] => psychologia_rozwojowa.jpg
    [rocznik] => Rocznik: 2016 Tom: 22 Numer: 2
    [strony] => 219-227
)